Ben, ben değilim

“Ne zavallı insandım!” demeyi çok isterdik.
Bu çok etkili olurdu.
İnsanlara tanıklığımızı paylaşıp ve insanların bizi görüp hayranlıkla bizim gibi olmayı istemelerini görmek çok zaferli olurdu.
Pavlus, Romalılar 7:24 “Ne zavallı insanım” derken ne hakkında konuştuğunu biliyordu.
Biz hepimiz Pavlus’un bununla ne demek istediğini biliyoruz.
Bizim “ben” adlandırdığımız şey yeryüzü yaşamımızın sonuna dek zavallı kalıcak. Tanıklığımız budur.Bu lütufun tanıklığıdır.
İmanlılar sadece çok nadir olarak günah işleyenler değiller fakat düşmüş günahlı doğa onlarla olmaya devam eder. İmanla,Tanrı’nın affı ve lütufuna, Tanrı Söz’ünün bizim düşmüş günahlı doğamız hakkında ne dediğine imanla yaşayanlardır.
“İstemediğimi yapıyorsam, bunu yapan artık ben değil, içimde yaşayan günahtır.” Romalılar 7:20

”Mesih'le birlikte çarmıha gerildim. Artık ben yaşamıyorum, Mesih bende yaşıyor. Şimdi bedende sürdürdüğüm yaşamı, beni seven ve benim için kendini feda eden Tanrı Oğlu'na imanla sürdürüyorum.” Galatyalılar 2:20
Tanrı’ya şükürler olsunki ben, ben eski ben değilim
Tanrı’nın kurtaran lütfunun sonuçun olarak ben yeniyim.
Benim eski günlerim sayılıdır.
Yeni ben sonsuzdur.