Görünmeyen ben

Yahya kendini çölde haykıran bir ses olarak adlandırdı.
O kendini peygamberlerle karşılaştırmaya kalkışmadı. Ve açıkça İsa Mesih’in çarığının bağını çözmeye layık olmadığını söyledi. Yuhanna 1:23-27
Pavlus, kendini bütün kutsalların en değersizi ve günahkarların en kötüsü olarak adlandırdı.
Efesliler 3:8, 1. Timoteos 1:15
Onlar, aşağılık kompleksine veya zayıf karakterlere mi sahiptiler?
Onların ikiside ruhani kimliklerini Mesih’te buldular.
Kendi güçlü kişiliklerine güvenmeyi bırakmışlardı.
Ruhani kimlik, insanın kendi yaşamının yokluğu anlamına gelir.
Bu Tanrı’nın insanı kullanmasının tek yoludur.
Kilise değişik çeşit insanlarla, birlikte çalışabilmeleri için kimyalarının uygun olmasına bile gerek olmayan insanlarla doludur.
Tanrı inanlısı, İsa Mesih’te saklı olmayı kabul ettiğinde Tanrı’nın gücü ve meshi onlarda ortaya çıkar. Onlar görünmeyen, farkedilmemiş ve hiçbirşeyden incinmez hale gelirler.
Yuhanna’nın da söylemek isteği bu değil mi?
“O büyümeli, bense küçülmeliyim” Yuhanna 3:30