eve özlem, 17-24 Kasım, Kahire

Aileden, arkadaşlardan,
tanıdık lezzet ve kokulardan uzak
başka bir ülkede olmak,
eve özlem duymak.
Hepimiz böyle durumlarda olduk.
Böyle durumlar insanın canında
derin bir yanlızlık duygusu ve mutsuzluktur.
Hatta hayatlarında hiç kendi köylerinden dışarı çıkmamış
insanlar bile bu duyguyu tatmıştır.
Ben bunu çok etkileyici bulurum.
Dünya, insanın beğenebileceği ve elde etmek için
peşine düşebileceği bir çok,
görmek, öğrenmek, satın almak gibi imkanlarla dolu.
Dünya ne kadar güzel ve imkanlarla dolu olursa olsun insanı tatmin etmez.
Çünkü insan dünyaya ait değil.
İnsan sonsuzluk için yaratıldı.
Bunun için yeryüzündeki şeyler insanı tam olarak tatmin etmez.
O cenneti ister.Kayıp cenneti özler.
Kutsallığa özlem duyar.
Bu resimler, resimlerin arkasındaki resimlere benim kişisel dokunma girişimimdir.
İnsanın Tanrıya olan, görünmez ve sonsuz özlemini gösterme mücadelesidir.
Başarılı olup olamadığım ileride belli olabilir.