Benliğe dayalı yaşam yıkıma götürür.
Hiç kimse için bir anlam ifade etmez ama her zaman kendi için yer bulur.
İmansızlar bunu anlamaya çalışır.
Melekler bunu anlayamaz. Onlar toz toprakla değişilmeyecek kadar yücelik görmüş durumdadırlar.
İsa Mesih, Yuhanna 6:63’te “benlik yarar sağlamaz” dedi.
Sıklıkla kendimizi boş hissetmemize şaşmamalı.
İsa Mesih insanların eğlenmesine, iyi yemek yemesine veya arkadaşlarıyla iyi zaman geçirmelerine karşı değildir. Aksine O kilisesini böyle inşa etti.
O insanların benliğini tamir etmeye çalışmadı. İnsanlara yeni yaşam verdi. Ve insanların sadece yeni yaşamla meşgul olmalarını istedi.
Onlar yeni yaşamın yüceliğinin tadını tattıkça, benlikle israf etmeye daha az zaman bulacaklar.
Benliğimiz sürekli olarak açtır, her zaman bir şeyler ister ve rahatsız edicidir.
Dünya etrafında çoğu imanlılar benliklerinden dolayı ün kazandılar.
Bu onları meşgul eder. Ve iman yürüyüşünden uzaklaştırır.
Bazıları diğerlerine iyi örnek olmanın öneminden bahsederler ama yaşamlarının Tanrı’nın lütfünün tanıklığıyla alakası yoktur.
İnsanların gözünde iyi insanlardır.
Fakat dünya onların yaşamın her alanında iyiliğini görmezse, onların tanıklığı benlikte dini gösteriden ibarettir.
Galatyalılar 6:12
Şimdi dünyanın neye ihtiyacı var? Lütufa, tatlı lütufa
Benliğimizin bizi utandırdığı ve hatta hatalarımızdan sonra bile, İsa Mesih’e tapınmaya devam ettiğimizde işte o zaman dünya lütufu görebilir.
Monday, May 17, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment